فکروذکر

طبیعیه که اگه عالِم دین باشی، تمام زندگیت باید نمود اسلام باشه و بوی

دینداری بده و رنگ خدایی داشته باشه ...
 در سفری که به قم داشتم سری به بیت عالم عالیقدر و بزرگ مرد جهان تشیّع ،

مرحوم آیت الله بروجردی زدم ...
 خونه شون رو در کوچه پس کوچه های قم پیدا کردم....
 نکته ای که از پی بردن به اون خیلی شگفت زده شدم دیدن "کوبه های" درب

بیت ایشون بود...
 درب خونه شون دو عدد کوبه داشت.
 یکی از کوبه ها صدای بَم تولید میکرد و دیگری صدای زیر و نازک ...

 اگر زنی به خانه ایشان مراجعه میکرد ، کوبه ای را به در میکوبید که

صدای زیر تولید میکرد، و اهالی خونه متوجه میشدن کسی که درب رو

میکوبه خانمه و یه خانم هم در رو باز میکرد ...
 و اگه مردی مراجعه میکرد، اون یکی کوبه رو که صدای بم تولید میکرد رو

میکوبید تا اهالی متوجه بشن یه مرد پشت دره و حجاب خودشون رو رعایت کنن ...
 مردم خوب میدونستن که کدوم کوبه صدای زیر و کدوم یکی صدای بم تولید میکنه

پس در تشخیص دادنشون از هم مشکلی نداشتن ...
 کوبه ی حلقوی شکل صدای زیر و اون یکی صدای بم تولید میکنه.
 همین قضیه در بیت حضرت امام (ره) هم مشاهده شد ...

به یکی از دوستان گفتم : 

شنیده ام خداوند به شما فرزندی عطا فرموده است ؟

 او در جواب من خیلی زیبا گفت :

خداوند افتخار تربیت یکی از بندگانش را به من عطا کرده است..

 یک روحانی بود مستاجر وضع مادی خوبی نداشت پس از کلی سعی و تلاش توانست

پول مختصری را تهیه و جهت تهیه مسکن اقدام نماید که با پول ایشان ملکی پیدا شد

در محله ای خلاف...در همسایگی منزل فروشی...منزلی بود که محل فحشا و برای یک

روحانی مناسب نبود ولی این روحانی چاره ای نداشت جز تهیه این منزل لذا با توکل

به خداوند این منزل را می خرد...

 ایشان بعد از اینکه مستقر شد هر روز بر بام خانه خود اذان می گفت و این اذان گفتن

منجر به کساد شدن فحشا در منزل همسایه شد و به تدریج موجب شد صاحب آن منزل

آن مکان را بفروشد و برود این از آثار اذان آثار نماز اول وقت چه باشد الله اعلم...

اساسا این تقسیم درستی نیست که ما علوم را بدو رشته تقسیم کنیم:

علوم دینی و علوم غیر دینی ، تا این توهم برای بعضی پیش بیاید که

علومی که اصطلاحا علوم غیر دینی نامیده می شود از اسلام بیگانه اند.

جامعیت و خاتمیت اسلام اقتضا میکند که هر علم مفید و نافعی را که

برای جامعه اسلامی لازم و ضروری است علم دینی بخوانیم .

 علامه شهید مرتضی مطهری

نقل شده.. وقتی محمدجواد انصاری همدانی را نزد پزشک بردند...

پزشک معالج با تعجب از فرزندشان پرسی:

آیا پدرتان در جوانی عاشق کسی شده؟

فرزند گفت: خیر.. چطور مگه..؟

پزشک گفت: چون در روی قلب ایشان نقطه سیاه رنگی مشاهده کردم..

قلب ایشان سوخته...

فرزند وقتی این مساله را به پدرشان میگوید.. ایشان با تبسمی میفرماید:

پسرم.. دکتر درست حدس زد.. عاشق کسی شدم.. اما دختر نیست..

این قلب سالهاست در عشق خدا سوخته..

واز اینجا بود که ایشان را به عارف سوختهمیشناختند.....

مرحوم آقا شیخ جعفر شوشتری(رضوان‌الله‌تعالی‌علیه) جایی می رفتند

و بار الاغی را روی زمین گذاشته بودند، مرحوم الاغ را دیدند

( ما چنین صحنه هایی را که می بینیم از کنارش عبور می کنیم ولی اهل دل

از چنین صحنه هایی چیزی می فهمند). گریستند. پرسیدند: آقا! چرا گریه کردید؟

فرمودند: این الاغ به من گفت: جعفر! من بارم را رساندم

تو بارت را رساندی؟ یا بارت بر زمین است؟