عمريست که ما زنده ولى زنده به گوريم!
عمريست که ما زنده ولى زنده به گوريم!
از بدو تولد همه از اهل قبوريم!
انگار که دنيا ز ازل خانه ى ما نيست
يک کوچه ى تنگ است که در حال عبوريم!
يک عده که راضى به رضاى خودمانيم
يک عده دگر ديو صفت درپى حوريم!
ديريست که از منتظرانيم و صدافسوس
غايب خودمانيم و به دنبال ظهوريم!
آزاد ترين مردم دربند جهانيم !
از دور، عقابيم و به زنجير چو موريم..!!
نظرات شما عزیزان: